Μετά από τόσες εκλογές μέσα στον 2015 αστειευόμενος με τη γιαγιά μου, της είπα πως θα γίνω κι εγώ πολιτικός για να κατέβω στις επόμενες. Η γιαγιά μου αποφάνθηκε πως δεν είμαι κατάλληλος για την πολιτική γιατί δήθεν δεν λέω ψέματα. Λοιπόν σκέφτηκα να βρω έναν αποτελεσματικότερο τρόπο για να τερματίσω την πολιτική μου καριέρα πριν καν αυτή αρχίσει επιλέγοντας το κατάλληλο θέμα… Τι προτιμούμε για το ελληνικό σχολείο: μάθημα θρησκευτικών ή σεξουαλικής διαπαιδαγώγισης;
Τα Θρησκευτικά λειτουργούσαν πάντα ως μέσο χριστιανικής κατήχησης στο σχολείο. Ασφαλώς η χριστιανική θρησκεία περιέχει ορισμένα χρήσιμα διδάγματα όπως π.χ το “αγαπάτε αλλήλους” αλλά αυτά φαίνεται πως δεν περνούν στους μαθητές. Ένας δείκτης μέτρησης του λεγόμενου “κοινωνικού κεφαλαίου” μιας κοινωνίας είναι τα επίπεδα της αιμοδοσίας. Η αιμοδοσία ως πράξη είναι κατεξοχήν μια έκφραση της αγάπης προς τον συνάνθρωπο όπως διδάσκει ο χριστιανισμός. Ωστόσο όπως αναφέρει η κα. Ευαγγελία Κλούρα σε πρόσφατη ανακοίνωση του συλλόγου αιμοδοτών Άρτας, η νομός της Άρτας δεν είναι αυτάρκης σε αίμα. Σύμφωνα με την ανακοίνωση οι ετήσιες ανάγκες σε αίμα ανέρχονται στις 4000 ενώ οι συλλεγόμενες φιάλες φτάνουν τις 2500. Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στο υπόλοιπο της Ελλάδας. Παράλληλα όποιος ασχολείται με τα δρώμενα της αιμοδοσίας γνωρίζει πως η Ελλάδα εισάγει από την Ελβετία αίμα για να καλύψει της ανάγκες της. Πώς γίνεται οι Ελβετοί οι οποίοι δεν διδάσκονται το χριστιανισμό στο σχολείο να έχουν μια κοινωνία φαινομενικά πιο συνεκτική; Μήπως η διδασκαλία των θρησκευτικών είναι άνευ σημασίας και περιττή αφού δε βοηθάει στη δημιουργία κοινωνικά ευαίσθητων πολιτών; Με τι θα μπορούσαμε να αντικαταστήσουμε τα θρησκευτικά;
Στην Ελλάδα υπάρχει τεράστιο έλλειμμα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των νέων. Η πολιτεία έχει αφήσει την εκπαίδευση για ένα σοβαρό ζήτημα όπως το ασφαλές σεξ σε φορείς που στην καλύτερη περίπτωση δεν διαθέτουν την κατάλληλη επιστημονική κατάρτιση για να το κάνουν. Έτσι τα παιδιά θα ενημερωθούν για το σεξ στην καλύτερη περίπτωση από γονείς ή φίλους. Στην χειρότερη περίπτωση τα μεν κορίτσια θα διαβάσουν ανόητα περιοδικά που συμβουλεύουν πως “να ανέβεις στο άτι στο κρεββάτι”, τα μεν αγόρια θα σερφάρουν στον απέραντο ωκεανό πορνογραφικού υλικού που υπάρχει στο διαδίκτυο. Ας κρατήσουμε στο μυαλό πως οι περισσότερες αντιδράσεις για την εισαγωγή ενός μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο σχολείο προέρχονται από την Εκκλησία ή σε κύκλους προσκείμενους σε αυτή. Ποιο είναι όμως το αποτέλεσμα αυτής της απουσίας εκπαιδευτικής πολιτικής;
Η Ελισσάβετ Ιωαννίδου-Καπόλου, κοινωνιολόγος στο τμήμα Κοινωνιολογίας της Εθνικής Σχολής Υγείας αναφέρει πως η έλλειψη σεξουαλικής εκπαίδευσης γύρω από τα μέσα αντισύλληψης οδηγεί τις γυναίκες σε ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες που συχνά καταλήγουν σε εκτρώσεις με αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι μια από τις χώρες με τα υψηλότερα εκτρώσεων στην Ευρώπη. Επιπλέον η Ιωαννίδου-Καπόλου επικαλείται άλλη έρευνα όπου οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η θετική στάση των συμμετεχόντων προς τις εκτρώσεις είναι ένα από τα αποτελέσματα της έλλειψης σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία [1].
Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι η διαχρονική υπακοή του ελληνικού κράτους στα κελεύσματα της Εκκλησίας αντί να οδηγεί σε μια καλύτερη κοινωνία, αποτρέπει την προληπτική αντιμετώπιση ενός σημαντικού προβλήματος. Δηλαδή το κράτος αντί να αντικαταστήσει μαθήματα που δεν έχουν κάποια χρησιμότητα όπως τα θρησκευτικά με κάποια σεξουαλική εκπαίδευση, προτιμά να εθελοτυφλεί μπρος στο πρόβλημα των εκτρώσεων. Όλα αυτά για να μην στενοχωρήσουμε τους παπάδες και μην διαβρώσουμε τα ευαίσθητα “χριστιανικά ήθη”.
Βέβαια η διαπαιδαγώγηση των παιδιών γύρω από το σεξ δεν χρειάζεται τις εκατοντάδες διδακτικές ώρες που ξοδεύονται για τα θρησκευτικά. Εναλλακτικά θα μπορούσαν να διδαχτούν ορισμένες αρχές επιχειρηματικότητας μήπως και οι σύγχρονοι Έλληνες αποχτήσουν κάποτε υγιή επιχειρηματική σκέψη που τόσο χρειάζεται για να αναπτυχθεί η Ελλάδα…
Θρησκευτικά ή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση; Η επιλογή δική σας.
Λοιπόν γιαγιά νομίζω πως πλέον πολιτικά έχω ξοφλήσει αφού οι πιστοί μάλλον θα αρχίσουν να με αποστρέφονται. Δεν πειράζει! Θα κοιμάμαι με τη συνείδησή μου ήσυχη το βράδυ…
Πηγές
- Ioannidi-Kapolou, E.. (2004). Use of Contraception and Abortion in Greece: A Review. Reproductive Health Matters, 12(24), 174–183. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/3776129
