Sureal Sweden

The vast majority of the Swedes that I have met so far in Uppsala speak english very well if not fluently. This has been quite convinient when I first arrived at Uppsala because I could easily interact with people around me. I have never imagined though that would turn to be a problem although not a serious one. So I am going to describe a sureal situation I face when talking to the Swedes.

I always start the conversation in swedish. Although I am not fluent yet, I know there is no other way to learn how to speak it. I just have to force myself to speak swedish! However this is not always easy. Learning a new language from the scratch comes with certain inconvinience especially when you have to use in real conditions. Therefore the Swedes feel this inconvenience and switch to english. So, I end up in a situation where I speak swedish to the Swedes and they reply back in english! Everytime I think about it, it seems so sureal to me!
Of course this is not the worst case scenario. In few occasions I meet Swedes who assume that as I am foreigner I shouldn't speak swedish because the rule is that most of foreign student don't make any serious effort to learn it (and I don't blame them).

I sit back and compare the above described situation with my experience from my erasmus in Italy. The truth is that in Italy I rarely faced a similar situation. Was it because I got quickly fluent in italian or...?

In any case I never imagined that I would meet this kind of difficulty when learning swedish but I am sure I will go through it!  

Γράμμα από τη Σουηδία: Επενδύοντας στον άνθρωπο

Εδώ και 2 περίπου μήνες έχω αρχίσει την παρακολούθηση ενός ετήσιου προγράμματος επιχειρηματικότητας στο πανεπιστήμιο της Ουψάλα. Μέσω αυτού του προγράμματος έχω την τύχη να έρχομαι σε επαφή με διάφορους σουηδικούς οργανισμούς που δραστηριοποιούνται γύρω από την επιχειρηματικότητα που με οδήγησαν σε ορισμένα συμπεράσματα και διαπιστώσεις που θα εκθέσω συνοπτικά σε αυτό το άρθρο. Γιατί λοιπόν η Σουηδία έχει μια ανθηρή οικονομία ενώ στην Ελλάδα έχουμε παρατεταμένη κρίση; Ας δούμε μια πιθανή απάντηση.

Εντύπωση μου έχει κάνει οι δομές που έχουν αντικείμενο την υποστήριξη της επιχειρηματικότητας Τον προηγούμενο μήνα επισκεφτήκαμε μια κοινοπραξία μεταξύ δήμου και πανεπιστημίου (μη δημόσιος οργανισμός) η οποία είναι στελεχωμένη με επαγγελματίες που δουλειά τους είναι να βοηθούν τους φοιτητές να μετουσιώσουν την επιχειρηματική τους ιδέα σε πράξη. Εκεί λοιπόν, ο ενδιαφερόμενος φοιτητής λαμβάνει καθοδήγηση για το πως πρέπει να δουλέψει έτσι ώστε αυτό που έχει στο μυαλό του να μεταφραστεί σε προϊόν. Λαμβάνει συμβουλές για το πως να επικοινωνεί την ιδέα του ανάλογα με το κοινό που απευθύνεται (π.χ επενδυτές ή πελάτες) και του παρέχονται ευκαιρίες δικτύωσης μέσω διάφορων εκδηλώσεων που διοργανώνει η δομή. Κι όλα αυτά δωρεάν! Προφανώς οι Σουηδοί αντιλαμβάνονται πως αν 1 στις 10 επιχειρηματικές ιδέες επιβιώσει και γίνει επιτυχημένη επιχείρηση θα πάρουν ποιλοικοτρόπως και πολλαπλάσια πίσω τα λεφτά που επένδυσαν για να παρέχουν δωρεάν τις υπηρεσίες που περιέγραψα. Παρόμοιοι οργανισμοί υπάρχουν και για να υποστηρίξουν νέες επιχειρήσεις ώστε να αναπτυχθούν περισσότερο.

Αντίθετα στην Ελλάδα της κρίσης η επιχειρηματικότητα παραμένει δαιμονοποιημένη (οι επιχειρηματίες είναι μάλλον αδίστακτοι καπιταλιστές) και ελάχιστοι ασχολούνται με την υποστήριξή της. Ας δούμε ένα χτυπητό παράδειγμα. Στο ΑΤΕΙ Άρτας έχει αναπτυχθεί λογισμικό διαχείρισης των αρδευτικών αναγκών ενός χωραφιού στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος IRMA. Φαίνεται πως πρόκειται για ένα σπουδαίο εργαλείο που θα μπορούσε να υποστηρίξει ευρέως την αγροτική παραγωγή σε ένα νομό κατεξοχήν αγροτικό όπως αυτός της Άρτας αλλά βέβαια και πέραν αυτού. Αν λοιπόν ένας απόφοιτος του ΑΤΕΙ θελήσει να αναπτύξει περαιτέρω την υπάρχον εργαλείο για να το εκμεταλλευτεί εμπορικά σε ποιον θα πρέπει να απευθυνθεί; Υπάρχει κάποιος φορέας στην Άρτα για να υποστηρίξει παρόμοιες προοπτικές ανάπτυξης; Η απάντηση είναι μάλλον “όχι” και μακάρι να κάνω λάθος.

Βλέπουμε δηλαδή πως στη Σουηδία επενδύουν στους ανθρώπους με αποτέλεσμα να δράττουν ωφέλη μετά από κάποια χρόνια ενώ συνήθως στην Ελλάδα περιμένουμε να βρέξει το ΕΣΠΑ εξ’ ουρανού! Και βλέπουμε πως μια επιχειρηματική ιδέα είναι σαν τον καρπό στο χωράφι. Μέχρι να βγάλει ρίζες και να ανθήσει, χρειάζεται κάποιος να τη φροντίζει διαρκώς αλλιώς πεθαίνει. Ίσως αυτά που περιέγραψα να είναι ένας λόγος για τον οποίο βρίσκουμε τη Σουηδία στην κορυφή των οικονομικών δεικτών και την Ελλάδα προς τον πάτο…

Μέχρι λοιπόν να έρθει η “ανάπτυξη” που μας υπόσχονται ας φροντίσουμε με κάθε τρόπο να υποστηρίξουμε αυτούς που τολμούν να επιχειρήσουν δίπλα μας. Κι ας τους αναγνωρίσουμε το δικαίωμα στην αποτυχία. Κανείς δεν γεννήθηκε πετυχημένος. Αν το καταφέρουμε αυτό, σίγουρα θα έρθουν καλύτερες μέρες!

Νικόλας Σπανουδάκης, χημικός