Η Πετροχημεία -δηλαδή η χημεία που ασχολείται με τα παράγωγα του πετρελαίου γνώρισε τεράστια ανάπτυξη τα τελευταία εξήντα χρόνια και άλλαξε ριζικά τον κόσμο γύρω μας. Τα προϊόντα που προέρχονται από την κατεργασία του πετρελαίου είναι άπειρα και υφίστανται σε κάθε πλευρά της ζωής μας, καθιστώντας την καλύτερη και πιο ευχάριστη. Η ραγδαία όμως τεχνολογική ανάπτυξη του τομέα των πλαστικών (χαρακτηριστικού εκπρόσωπου της Πετροχημείας) δεν έλαβε ποτέ υπ’ όψη την επίπτωσή τους στο περιβάλλον. Πολλά από τα πλαστικά που κυκλοφόρησαν ή εξακολουθούν να κυκλοφορούν στην αγορά κάνουν εκατοντάδες χρόνια να αποσυντεθούν πλήρως και άλλα μπορούν να αποβούν θανατηφόρα καθώς μερικά ζώα τα μπερδεύουν και τα καταναλώνουν ως τροφή. Μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο θα επιτρέψει σε κάθε χρήστη να δει εικόνες του νησιού από επιπλέοντα πλαστικά που έχει σχηματιστεί στον Ειρηνικό ωκεανό και νεκρά πτηνά στο στομάχι των οποίων έχουν βρεθεί πλαστικά καπάκια. Μια υποσχόμενη λύση στο πρόβλημα που περιγράφεται παραπάνω είναι τα βιοπλαστικά.
Σαν Bιοπλαστικά ονομάζουμε τα βιοαποικοδομήσιμα πλαστικά των οποίων τα συστατικά προέρχονται εξ ολοκλήρου από ανανεώσιμες πρώτες ύλες. Πολλά από τα βιοπλαστικά είναι επίσης κομποστοποιήσιμα, δηλαδή μπορούν να οδηγηθούν σε κατάλληλες βιομηχανικές μονάδες και να παράγουν κομποστ.
Είναι προφανές πως αυτά τα καινοτόμα προϊόντα παρουσιάζουν ορισμένα ισχυρά πλεονεκτήματα:
- Ανανεώσιμη πρώτη ύλη. Η πρώτη ύλη για τα βιοπλαστικά είναι κυρίως φυτικής προέλευσης γεγονός που σημαίνει πως μπορούν να οργανωθούν καλλιέργειες που παράγουν συστηματικά τα συστατικά που αποτελούν τη βάση για τη δημιουργία πλαστικών φιλικών προς το περιβάλλον. Έτσι επιτυγχάνεται και μερική απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή των πλαστικών που κυριαρχούν σήμερα.
- Μείωση των αέριων ρύπων του θερμοκηπίου. Οι διεργασίες παραγωγής των βιοπλαστικών απαιτούν μικρότερη δαπάνη ενέργειας από τις αντίστοιχες πετροχημικές γεγονός που μεταφράζεται σε μειωμένη παραγωγή αέριων ρύπων.
- Βιοαποικοδομησιμότητα. Ακόμη κι αν απορριφθούν στο περιβάλλον -πρακτική σαφώς αποδοκιμαστέα- τα βιοπλαστικά προκαλούν μειωμένη επιβάρυνση σε σύγκριση με τα πετροχημικά “αδέρφια” τους καθώς τόσο το έδαφος όσο και οι μικροοργανισμοί που ζουν σε αυτό διαθέτουν ένζυμα που τα διασπούν προς τα βασικά δομικά τους συστατικά τα οποία είναι αβλαβή.
Όμως μια προσεκτικότερη μελέτη του θέματος αναδεικνύει εύκολα το εξής πρόβλημα: η ανάπτυξη καλλιεργειών που προορίζονται να τροφοδοτήσουν την παραγωγή βιοπλαστικών με πρώτη ύλη θα μπορούσε να δράσει ανταγωνιστικά προς τις καλλιέργειες τροφίμων και να οδηγήσει σε αύξηση των τιμών τους, οξύνοντας έτσι το επισιτιστικό πρόβλημα. Δυστυχώς ο πλανήτης Γη είναι πάντα ο ίδιος και πρέπει να “θρέψει” τον διαρκώς αυξανόμενο ανθρώπινο πληθυσμό. Επομένως η αναζήτηση για την εξεύρεση πρώτων υλών θα πρέπει να επικεντρωθεί στην αποτελεσματική διαχείριση των υπολειμμάτων που προκύπτουν από την από την αγροτική παραγωγή.
Θα ήθελα να κλείσω λοιπόν αυτό το άρθρο με μια πρόταση προς την Π.Ε Άρτας. Προτείνω να εκπονήσουν μια ποσοτική και ποιοτική μελέτη σχετικά με τα υπολείμματα της αγροτικής παραγωγής στην περιφερειακή ενότητα Άρτας. Είναι αναγκαίο να γνωρίσουμε τη σύσταση και τον όγκο των γεωργικών απορριμάτων για να κρίνουμε αν και κατά πόσο είναι αυτά εκμεταλλεύσιμα. Ίσως μια τέτοια μελέτη να αποτελέσει την απαρχή για την ανάπτυξη μιας νέας οικονομίας που θα μας βγάλει από την κρίση. Από την άλλη πλευρά βέβαια δεν μπορούμε να μιλάμε για νέες οικονομίες όσο εξακολουθούμε να στερούμαστε βασικές υποδομές όπως το βιοτεχνικό πάρκο…
Αυτές τις προκλήσεις οι τοπικοί αιρετοί άρχοντες είναι σε θέση να τις αντιληφθούν; Ή μήπως περιμένουν να τους χειροκροτήσουμε για τις άοκνες προσπάθειές τους για να επαναλειτουργήσει το ΚΕΝ Άρτας ώστε να στηριχτεί η “επιχειρηματικότητα” του σουβλατζίδικου και της καφετέριας;
