Εδώ και 2 περίπου μήνες έχω αρχίσει την παρακολούθηση ενός ετήσιου προγράμματος επιχειρηματικότητας στο πανεπιστήμιο της Ουψάλα. Μέσω αυτού του προγράμματος έχω την τύχη να έρχομαι σε επαφή με διάφορους σουηδικούς οργανισμούς που δραστηριοποιούνται γύρω από την επιχειρηματικότητα που με οδήγησαν σε ορισμένα συμπεράσματα και διαπιστώσεις που θα εκθέσω συνοπτικά σε αυτό το άρθρο. Γιατί λοιπόν η Σουηδία έχει μια ανθηρή οικονομία ενώ στην Ελλάδα έχουμε παρατεταμένη κρίση; Ας δούμε μια πιθανή απάντηση.
Εντύπωση μου έχει κάνει οι δομές που έχουν αντικείμενο την υποστήριξη της επιχειρηματικότητας Τον προηγούμενο μήνα επισκεφτήκαμε μια κοινοπραξία μεταξύ δήμου και πανεπιστημίου (μη δημόσιος οργανισμός) η οποία είναι στελεχωμένη με επαγγελματίες που δουλειά τους είναι να βοηθούν τους φοιτητές να μετουσιώσουν την επιχειρηματική τους ιδέα σε πράξη. Εκεί λοιπόν, ο ενδιαφερόμενος φοιτητής λαμβάνει καθοδήγηση για το πως πρέπει να δουλέψει έτσι ώστε αυτό που έχει στο μυαλό του να μεταφραστεί σε προϊόν. Λαμβάνει συμβουλές για το πως να επικοινωνεί την ιδέα του ανάλογα με το κοινό που απευθύνεται (π.χ επενδυτές ή πελάτες) και του παρέχονται ευκαιρίες δικτύωσης μέσω διάφορων εκδηλώσεων που διοργανώνει η δομή. Κι όλα αυτά δωρεάν! Προφανώς οι Σουηδοί αντιλαμβάνονται πως αν 1 στις 10 επιχειρηματικές ιδέες επιβιώσει και γίνει επιτυχημένη επιχείρηση θα πάρουν ποιλοικοτρόπως και πολλαπλάσια πίσω τα λεφτά που επένδυσαν για να παρέχουν δωρεάν τις υπηρεσίες που περιέγραψα. Παρόμοιοι οργανισμοί υπάρχουν και για να υποστηρίξουν νέες επιχειρήσεις ώστε να αναπτυχθούν περισσότερο.
Αντίθετα στην Ελλάδα της κρίσης η επιχειρηματικότητα παραμένει δαιμονοποιημένη (οι επιχειρηματίες είναι μάλλον αδίστακτοι καπιταλιστές) και ελάχιστοι ασχολούνται με την υποστήριξή της. Ας δούμε ένα χτυπητό παράδειγμα. Στο ΑΤΕΙ Άρτας έχει αναπτυχθεί λογισμικό διαχείρισης των αρδευτικών αναγκών ενός χωραφιού στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος IRMA. Φαίνεται πως πρόκειται για ένα σπουδαίο εργαλείο που θα μπορούσε να υποστηρίξει ευρέως την αγροτική παραγωγή σε ένα νομό κατεξοχήν αγροτικό όπως αυτός της Άρτας αλλά βέβαια και πέραν αυτού. Αν λοιπόν ένας απόφοιτος του ΑΤΕΙ θελήσει να αναπτύξει περαιτέρω την υπάρχον εργαλείο για να το εκμεταλλευτεί εμπορικά σε ποιον θα πρέπει να απευθυνθεί; Υπάρχει κάποιος φορέας στην Άρτα για να υποστηρίξει παρόμοιες προοπτικές ανάπτυξης; Η απάντηση είναι μάλλον “όχι” και μακάρι να κάνω λάθος.
Βλέπουμε δηλαδή πως στη Σουηδία επενδύουν στους ανθρώπους με αποτέλεσμα να δράττουν ωφέλη μετά από κάποια χρόνια ενώ συνήθως στην Ελλάδα περιμένουμε να βρέξει το ΕΣΠΑ εξ’ ουρανού! Και βλέπουμε πως μια επιχειρηματική ιδέα είναι σαν τον καρπό στο χωράφι. Μέχρι να βγάλει ρίζες και να ανθήσει, χρειάζεται κάποιος να τη φροντίζει διαρκώς αλλιώς πεθαίνει. Ίσως αυτά που περιέγραψα να είναι ένας λόγος για τον οποίο βρίσκουμε τη Σουηδία στην κορυφή των οικονομικών δεικτών και την Ελλάδα προς τον πάτο…
Μέχρι λοιπόν να έρθει η “ανάπτυξη” που μας υπόσχονται ας φροντίσουμε με κάθε τρόπο να υποστηρίξουμε αυτούς που τολμούν να επιχειρήσουν δίπλα μας. Κι ας τους αναγνωρίσουμε το δικαίωμα στην αποτυχία. Κανείς δεν γεννήθηκε πετυχημένος. Αν το καταφέρουμε αυτό, σίγουρα θα έρθουν καλύτερες μέρες!
Νικόλας Σπανουδάκης, χημικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου