Γράμμα από τη Σουηδία: Ψηφιοποιημένη κοινωνία

Ένα από τα πράγματα που πραγματικά εκτιμώ εδώ στη Σουηδία είναι η ψηφιοποίηση της πλειοψηφίας των υπηρεσιών και διαδικασιών που αφορούν τόσο το δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό τομέα. Μέσω του κινητού ή του υπολογιστή σου μπορείς εύκολα και γρήγορα να ταυτοποιηθείς έναντι πλειάδας υπηρεσιών με αποτέλεσμα να εκλείπει η ανάγκη φυσικής παρουσίας. Το γεγονός αυτό έχει πολλαπλές επιπτώσεις με τις ακόλουθες δύο να είναι οι πιο προφανείς: α. εξοικονόμηση χρόνου για πιο δημιουργικές/ευχάριστες δραστηριότητες και β. δημιουργία θέσεων εργασίας υψηλής εξειδίκευσης που χρειάζονται για την ανάπτυξη των ψηφιακών υπηρεσιών. Ασφαλώς τα όσα περιγράφω επιγραμματικά δεν έγιναν από τη μία μέρα στην άλλη. Πρόσφατα διάβασα μια συνέντευξη του συνιδρυτή της Spotify, μιας σουηδικής υπηρεσίας ακρόασης μουσικής που πλέον έχει γίνει πολυεθνική με αξία δισεκατομμυρίων δολάριων. Λοιπόν ο κύριος Daniel Ek μνημόνευσε τις πολιτικές προώθησης χρήσης των ηλεκτρονικών υπολογιστών την δεκαετία του 2000. Η ιδιαίτερη σχέση που ανέπτυξε ο Εk με τον υπολογιστή του τον οδήγησε μια μέρα να ιδρύσει την Spotify και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Οι μακρόπνοες πολιτικές που έδωσαν τα εφόδια στον Ek για να δημιουργήσει έναν τεχνολογικό γίγαντα θέτουν τη Σουηδία στις πρώτες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς την ανάπτυξη της ψηφιακής οικονομίας/κοινωνίας. Αυτό αποτυπώνεται στο παρακάτω γράφημα.

Το γράφημα απεικονίζει τον δείκτη Ψηφιακής οικονομίας και κοινωνίας για το 2018 όπως αυτός δημοσιεύτηκε από την Ευρωπαϊκή επιτροπή. Για τη διαμόρφωση αυτού του δείκτη προσμετρούνται παράγοντες που έχουν να κάνουν με την πρόσβαση σε ευρυζωνικές συνδέσεις, τις ψηφιακές δεξιότητες του ανθρώπινου κεφαλαίου, τις χρήσεις του διαδικτύου, την ενσωμάτωση της ψηφιακής τεχνολογίας και τις ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες. Στον δείκτη αυτό η Σουηδία (SE) βρίσκεται στη δεύτερη θέση της Ευρώπης των 28 κρατών μελών. Ο ίδιος δείκτης δείχνει πως η Ελλάδα (EL) βρίσκεται στην προτελευταία θέση. Μάλιστα έπειτα από τις άοκνες προσπάθειες της κυρίας Γεροβασίλη και των συναδέλφων της η Ελλάδα έπεσε κατά μία θέση σε σχέση με το 2017… Τι να περιμένουμε άραγε το 2019; Το αφήγημα των πολιτικών μας ότι η Ελλάδα βαδίζει προς την ψηφιοποίηση δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Η αναστροφή αυτής της θλιβερής κατάστασης απαιτεί χρήμα, πολιτική βούληση και χρόνο. Ωστόσο το χρήμα δεν είναι πάντα αναγκαίο. Κλείνοντας αυτό το άρθρο κάνω μια πρόταση μηδενικού κόστους για το δήμο της Άρτας η οποία βέβαια είναι εύκολα εφαρμόσιμη και σε άλλους δήμους. Προτείνω ο δήμος Άρτας να περάσει σε πολιτική ανοιχτών δεδομένων, δηλαδή να δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα του ορισμένα δεδομένα που προκύπτουν από τη δραστηριότητα του και να καλέσει τους φοιτητές του τμήματος εφαρμογών πληροφορικής του ΤΕΙ Ηπείρου να τα επεξεργαστούν στο πλαίσιο των πτυχιακών τους εργασιών. Ο χαρακτήρας αυτής της πρότασης είναι διττός:

α. αύξηση της διαφάνειας. Αυτή τη στιγμή κανείς δεν γνωρίζει για παράδειγμα ποια είναι η ενεργειακή κατανάλωση του δήμου κι ως εκ τούτου κανείς δεν μπορεί να προτείνει λύσεις και

β. ενθάρρυνση της καινοτομίας. Οι φοιτητές μπορούν να αναδείξουν νέους τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων του δήμου βασισμένους σε σύγχρονες τεχνολογίες. Μάλιστα αυτή η συνεργασία μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για την ανάπτυξη τεχνολογικής επιχειρηματικότητας στην Άρτα.

Επομένως η συνεργασία μεταξύ των τοπικών θεσμών μπορεί να δημιουργήσει ένα σπουδαίο δυναμικό ανάπτυξης χωρίς να απαιτούνται οικονομικοί πόροι. Μένει να δούμε αν η δημοτική αρχή του κ. Τσιρογιάννη μπορεί να αξιοποιήσει αυτή την πρόταση ή απλά θα αφήσει μια ακόμη ευκαιρία να πάει χαμένη...