Ανεκμετάλλευτοι πόροι

 

Η αφορμή γι’ αυτό το άρθρο προήλθε από μια διαδικτυακή συζήτηση με έναν Αρτινό επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στον τομέα των μεταφορών. Ο επιχειρηματίας ισχυρίστηκε πως η χρήση συμπιεσμένου φυσικού αερίου (CNG) μειώνει τις εκπομπές ρύπων από τα φορτηγά του. Παρόλο που αυτός ο ισχυρισμός μπορεί να περιέχει μια δόση αλήθειας (η καύση του CNG είναι πιο αποτελεσματική από το πετρέλαιο κίνησης) είναι παραπλανητικός. Κι αυτό διότι η διαθέσιμη επιστήμη επιτάσσει την ταχεία εγκατάλειψη των ορυκτών καυσίμου, εξού και του CNG, για την άμβλυνση των συνεπειών της κλιματικής κρίσης. Ωστόσο το CNG μπορεί να έχει θέση στο ενεργειακό μας μείγμα αν και εφόσον παράγεται από ανανεώσιμες διεργασίες όπως η αναερόβια χώνευση γιατί τότε ο άνθρακας ανακυκλώνεται μέσω του γήινου οικοσυστήματος.

Η αναερόβια χώνευση αποτελεί μια βιολογική διεργασία όπου μικροοργανισμοί διασπούν -απουσία οξυγόνου- την οργανική ύλη σε διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο, το λεγόμενο βιοαέριο. Το βιοαέριο θεωρείται κλιματικά ουδέτερο γιατί δεν είναι ορυκτό αλλά προέρχεται από ύλη που προηγουμένως έχει δεσμεύσει διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα για την παραγωγή της. Υπό αυτό το πρίσμα μπορεί να θεωρηθεί ως “πράσινο καύσιμο” και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις μεταφορές όταν είναι οικονομικά συμφέρον. Το βιοαέριο παράγεται σε βιολογικούς καθαρισμούς και ΧΥΤΑ (βλέπε Γλυκόριζο και ΧΥΤΑ Βλαχέρνας), δηλαδή θα μπορούσε να αποτελεί εκμεταλλεύσιμο πόρο για την τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό ήδη συμβαίνει σε πολλές πόλεις της Ευρώπης όπου μέρος των δημοτικών συγκοινωνιών κινείται με βιοαέριο.

 

Στην Ελλάδα όμως αυτός ο φυσικός, ανανεώσιμος πόρος παραμένει ανεκμετάλλευτος. Παρόλο το διαφαινόμενο ενδιαφέρον από ιδιώτες και φιλόδοξες πολιτικές για τον περιορισμό των αέριων ρύπων, το βιοαέριο δεν απασχολεί την τοπική αυτοδιοίκηση. Ασφαλώς τα ρίσκα που συνδέονται με την εκμετάλλευση του βιοαερίου είναι πολλά και συνεργασίες που θα μπορούσαν να τα περιορίσουν όπως οι συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα αποτελούν ταμπού. Η ειρωνεία είναι πάντως πως λεφτά που υπάρχουν! Δηλαδή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με το πακέτο RePower EU για την απεξάρτηση από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα, προωθεί και αφιερώνει οικονομικούς πόρους για το βιοαέριο. Συνεπώς τα οικονομικά ρίσκα μπορούν να μετριαστούν.

Κι αν κάποιος αντιτείνει πως η εκμετάλλευση του βιοαερίου είναι δύσκολο εγχείρημα ας αναλογιστούμε το κόστος της χαμένης ευκαιρίας. Ανεκμετάλλευτοι φυσικοί πόροι και ευρωπαϊκά κονδύλια, αυξημένη έκθεση στα κερδοσκοπικά παιχνίδια γύρω από τα ορυκτά καύσιμα και διογκωμένοι λογαριασμοί ρεύματος, καύσιμα κίνησης και διαρκώς επιδεινούμενο φυσικό περιβάλλον. Τα αξίζουμε όλα αυτά άραγε; Τα συμπεράσματα δικά σας!