Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Γράμμα από τη Σουηδία: ας αρχίσουμε από τα βασικά.

Λοιπόν αγαπητοί αναγνώστες πήρα τη μεγάλη απόφαση! Χαιρέτησα οικογένεια, φίλους και γνωστούς και ετοίμασα τις αποσκευές μου για τη Σουηδία και πιο συγκεκριμένα την Ουψάλα όπου για τα επόμενα δύο χρόνια θα είμαι μεταπτυχιακός φοιτητής. Σκέφτηκα όμως πως ίσως ήταν να γράφω για κάποιες εμπειρίες μου εδώ στη χώρα του Νομπελ και να τις μοιράζομαι μαζί σας. Ελπίζω να βρίσκετε κάτι χρήσιμο ή ευχάριστο σε αυτό το άρθρο και τα άλλα που θα ακολουθήσουν, κάτι για να βλέπετε την πραγματικότητα στην Ελλάδα πιο σφαιρικά. Ας αρχίσουμε από τα βασικά...
Πριν φύγω από την Ελλάδα είχα την τύχη να βρεθώ για ολιγοήμερες διακοπές στη Σέριφο. Το νησί αυτό είναι ένα τυπικό κυκλαδονήσι και δε θα προχωρήσω στην περιγραφή του. Το συμβάν που θα ήθελα να αναφέρω ήταν η επίσκεψή μου σε μια παραλία της Σέριφου η οποία έμοιαζε με χωματερή. Στην ακτή μπορούσες να βρεις πεταμένα πλαστικά πάσης φύσεως, μπιτόνια, αποτσίγαρα, πίσσα από τα διερχόμενα σκάφη και άλλα απορρίματα. Σαφώς αυτή η θλιβερή εικόνα δεν είναι αντιπροσωπευτική του νησιού αλλά δυστυχώς επαναλαβάνεται σε όλη την επικράτεια της Ελλάδας είτε κατά μήκος των εθνικών οδών είτε στο αστικό περιβάλλον.
Ερχόμενος στη Σουηδία συνάντησα μια κατάσταση εντελώς διαφορετική από αυτή που περιέγραψα προηγουμένως. Προσοχή! Δεν θέλω να εξιδανικεύσω. Εννοώ πως κι εδώ μπορείς να βρεις σκουπίδια στους δρόμους ωστόσο σε πολύ μικρότερη ποσότητα. Φαίνεται πως ο μέσος Σουηδός έχει διδαχτεί να σέβεται και να προστατεύει το περιβάλλον στο οποίο ζει. Διαθέτει δηλαδή μια νοοτροπία που για μας είναι ακόμα ζητούμενη.
Κι αυτό ίσως είναι ένα μεγάλο στοίχημα. Αν θέλουμε να μιλάμε για ανάπτυξη στην Ελλάδα δεν γίνεται να κοιτάμε μόνο οικονομικούς δείκτες και να υιοθετούμε καθημερινά πρακτικές που οδηγούν στην υποβάθμιση τους περιβάλλοντος. Εξάλλου πολλές φορές τα φυσικά αγαθά (παραλίες, δάση) αποτελούν αναπόσπαστο (αν όχι αποκλειστικό) κομμάτι του τουριστικού προϊόντος κάθε περιοχής. Συνεπώς μάλλον πρέπει να γίνει δημόσια πεποίθηση πως προϋπόθεση για μια καλύτερη Ελλάδα είναι ένα δυνατό εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο θα διδάσκει μεταξύ άλλων το σεβασμό προς τη φύση.
Μήπως υπάρχει άλλος δρόμος άραγε;  

7 σχόλια:

  1. Αναμένω με ενδιαφέρον και τα επόμενα post! Καλό ξεκίνημα φίλε Νικόλα, χαιρετίσματα από Μπρατισλάβα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τον Βασίλη!
      Ευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου, χάρηκα που επικοινωνούμε μετά από καιρό!
      Ελπίζω να έχω έμπνευση στο μέλλον και να μη για πράγματα που μόνο εμένα ενδιαφέρουν. :)

      Διαγραφή
  2. Συνέχισε να μας ενημερώνεις Νικόλα! Να περνάς τέλεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όλα αυτά που λέτε κύριε κύριε Σπανουδάκη είναι ασύστολα ψέματα και θα πρέπει να ντρέπεστε γι αυτά που λέτε και κατηγορείται τη χώρα που πληρώνει για να κάνετε τουρισμό στη Σουηδία της οποίας η οικονομία βασίζεται στη ανάπτυξη της παραγωγής κι όχι στην ανάπτυξη των υπηρεσιών! Εσύ με λεφτά του δημοσίου θα σπουδάσεις στη Σουηδία και μετά θα ρθεις να διοριστείς στις δημόσιες υπηρεσίες και θα αμοίβεσαι πλουσιοπάροχα! Δεν σου καίγεται καρφί για τη παραγωγή για το επιχειρείν για την εργασία! Θα πατάς επί πτωμάτων θα πίνεις σαμπάνια με τα κρανία των πεθαμένων και θα κάνεις και κριτική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κύριε Παπακώστα σας ευχαριστώ για την κριτική.
    Το μέλλον θα δείξει αν τα πράγματα γίνουν όπως τα περιγράφετε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Βρήκα έναν πατέρα 60άρη συνταξιούχο το δημοσίου που έπαιρνε σύνταξη 1.500 ευρώ το μήνα κι έλεγε μου φτάνουν να σπουδάσω γιο στην Ολανδία; Και τι θέλεις του λέω εγώ να σου δίνει λεφτά το δημόσιο να σπουδάσεις το γιο στην Ολανδία κι όταν έρθει να σου τον διορίσει στο δημόσιο; Όχι δεν θέλω να τον διορίσει! Τώρα δεν θέλεις όταν έρθει θα παρακαλάς να το διορίσουν! Έτσι γίνεται πάντα μην αμφιβάλεις! Οι καθηγητές έκαναν απεργία γιατί δεν τους έφταναν τα λεφτά να πληρώσουν τα ιδιωτικά σχολειά των παιδιών τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή